Bangkok.

Thailand! Het is eindelijk zo ver. M’n vader zwaait nog gedag en die paar stappen uit de warme auto door de kou naar vertrekhal twee van Schiphol was de laatste kou van de komende zes weken:

Ik beloofde mezelf inmiddels alweer 4 jaar geleden (na heel wat winters steen en been klagen) dat ik vanaf mijn 35e nooit meer een hele winter in Nederland door ging brengen. Op mijn 34e ging ik ‘alvast oefenen’ – ook hier in Thailand. En op mijn 35e was het officieel gelukt, en nu ben ik 36 en zit ik met mijn kont weer lekker in Thailand. 

6 weken vluchten voor de Nederlandse winter, here I am again. In de vertrek hal trof ik lieve Renske, die de eerste twee weken ook de winter met mij mee ontvlucht. We vlogen rechtstreeks met KLM, en na ruim 11 uur film kijken, boek lezen (ik las Caveman van Patrick van der Jagt, en allemachtig wat een beuker van een non fictie verhaal van Patrick die 20 (!!) jaar verslaafd op straat leefde) En na twee of drie slaapmeditaties in mijn oren en (proberen te) slapen was het dan eindelijk tijd voor de landing. 

Als eerste onze koffers op bagageband, de taxirit met Grab (aanrader!) was prima. Onze kamers moesten nog schoongemaakt worden dus bagage gedropt en op jacht naar koffie.
Want eerlijk is eerlijk, het is toch een lange trip en we konden wel wat goede koffie gebruiken.
“Better Coffee”  – klein gezellig lokaal tentje met lekkere koffie, aanrader. En geen grote keten, maar een kleine ondernemer supporten is altijd leuker natuurlijk.

Toen konden we lekker naar onze kamer. Twee jaar geleden verbleef ik ook in dit hotel. Het was gewoon prima, hele leuke ligging midden in China Town, fijne bedden en schoon. Dus ook deze keer weer geboekt. Old Thai Heng, mocht je nog een tip nodig hebben voor verblijf. Niet luxe, geen zwembad, niet heel bijzonder, maar wel rustig slapen in een lekker bed, betaalbaar een in toffe wijk dus. En behulpzaam personeel.

Renske at haar eerste echte Thaise mango sticky rice en we dronken een ijskoude verse kokosnoot. Daarna was het massage tijd bij“Khagee boutique” – iets prijziger als de gemiddelde massage salon, maar helemaal stil in een prachtige kleine groene oase midden in de stad. 

Een combinatie van uitgeteld van de lange reis en helemaal zen van de massage deden we nog een rondje streetfood. Ik at een spicy papaya salade die minstens net zo lekker als pittig was. In steenkolen Engels was “Little spicy” waarschijnlijk de Thaise variant van ‘extra pittig” daar moeten we de volgende keer even beter op letten.

Maar ondanks dat: ge-no-ten.  Ik vind het al een feestje hoe kleurrijk het allemaal is en vers voor je neus naar smaak gemaakt wordt (bij elk optioneel ingrediënt wordt “You want this?” gevraagd) maar hoe het smaakt is helemaal feest!

Toen we uitgeteld in bed lagen was het ongevraagd tijd voor een ander feestje: De jetlag! Vorige keer Bangkok was dé Co van Kessel fietstour volgeboekt dus deze keer pakte ik het slimmer aan. Met “Get your guide” alvast tickets geboekt. “Lekker vroeg doen?” appte ik nog naar Renske, om de extreme middaghitte voor te zijn. 08.00 uur van start leek me toen we nog in Nederland waren een waanzinnig goed idee. 

Door die jetlag keek ik smorgens op mijn telefoon, keihard hopend dat ik toch nog wat uurtjes slaap had gepakt toen er precies op dat moment een melding binnen kwam: We moesten ons klaarmaken voor de fietstocht, aldus Get Your Guide. “Heel leuk, maar dat is morgen, sukkels” dacht ik slaperig. Toch maar even checken, voor het geval niet zij maar ik zelf de sukkel was. 

Jullie mogen een keer raden wie er de sukkel was en dus om 06.42 Renske appte “Ik denk dat ik iets verkeerd gedaan heb” .. met een printscreentje met de datum en het vaststaande feit dat onze fietstocht om 08.00 uur gaat vertrekken. Vandaag. En we moeten er over precies een uur al zijn voor de instructies. “Ik word net wakker. Wil je het proberen te halen?” Heerlijk wel mijn optimistische vriendinnen! Vraag me niet hoe, maar we hebben het gehaald. Amper slaap gehad maar met een halve geplette eiwit reep achter mijn kiezen als ontbijt ben ik er toch klaar voor.

In eerste instantie lijkt een drukke straat oversteken in Bangkok al met regelmaat op dat spelletje van vroeger waarbij je de kikker aan de overkant van de straat moest zien te krijgen zonder platgereden worden. Maar wat is deze fietstour ontzettend gaaf. Op zijn Nederlands fiets je door de smalle straatjes van onder andere Chinatown. Tussen de streetfood kraampjes door met grote bubbelende wokpannen, overal vriendelijke mensen en op bijna elke meter langs de stoep is er wel iets gaande. Allerlei geuren, kleuren en geluiden. Iedereen verkoopt iets, maar niemand is opdringerig. Op veel plekken fiets je over de stoep, en daar waar je in Nederland óf zou schelden, of uitgescholden zou worden is het hier allemaal gemoedelijk en normaal. Men gaat zondere mopperen voor elkaar aan de kant. Ook als dat is voor een scooter met zijspan over een te drukke markt vol lokaal eten. Er is eigenlijk geen ruimte om met twee mensen naast elkaar te lopen maar toch lijkt het allemaal makkelijk te gaan met die scooter met zijspan.

Het is alsof de tour een soort magie heeft.. je weet niet waar je kijken moet door wat er allemaal gaande is. Maar tegelijk is het op dit tijdstip zen, gemoedelijk en gezellig rumoerig.
We fietsen langs de rivier en ineens staan we in een marktkoop hal. De Chatuchak flowermarket.

Tussen de grote bergen vol verschillende pepers. Kilo’s peper worden hier met de hand klaargemaakt om misschien vandaag of morgen al wel onze spicy papaya salade de naam eer aan te gaan doen. Het is hard werken, met de hand alle steeltjes er af halen op een krukje tussen bergen pepers in. De berg die klaar is en de bergen die nog moeten. Ik sta er gefascineerd naar te kijken en vraag aan de twee hard werkende mensen of ik een foto mag maken. Het mag. Ik wist van de vorige keer Thailand al dat iedereen zo vriendelijk is, maar toch vind ik het wederom genieten. Superdruk, maar een hele relaxte, gemoedelijke vibe. 

De markt heet niet voor niets een bloemenmarkt, want ondanks dat er veel groenten wordt verkocht gaat het grotendeels om bloemen:
Met naald en draad maakt men met kleine en nog kleinere (minuscule!) bloemetjes de offerbloemenkransjes. Hele stapels. Grotendeels in wit en geel, en volgens onze gids Billy blijven ze ongeveer drie dagen goed. De meeste kraampjes koelen de kleine kunstwerkjes met ijs, maar de duurdere zaken hebben airco. Aan de overkant van de straat- buiten de markt- zijn de echt duurdere bloemenzaken. Prachtige grafstukken staan letterlijk in veelvoud langs de weg. Je hoeft alleen nog maar dood te gaan zullen we maar zeggen, want een paar straten verderop kan je alvast je doodskist uitzoeken. Gewoon in een winkel. 

Onze gids legt het een en ander uit over de offers die de mensen hier brengen. Overal zie je kleine en grote altaartjes met allerlei offers. Bloemen, eten, drinken.. en met een bundeltje van wierook. Alles heeft een uiteraard bepaalde reden. Zo gebruikt men (gelukkig) tegenwoordig bijvoorbeeld roodkleurige frisdrank in plaats van bloed, aldus onze gids Billy. 

We fietsen de rivier over, en aan de andere kant van de rivier is het leven heel gemoedelijk. We maken een tussenstop bij een klein lokaal winkeltje. De eigenaresse is de 80 gepasseerd en ontzettend dankbaar dat onze groep bij haar stopt. Co van Kessel fietstours is een graag geziene gast, want de snacks en drinken zijn voor ons inclusief de tour prijs, maar worden elke keer bij een andere local gescoord, gegeten en direct betaald. In no time komen er overal kleine krukjes vandaan en zitten we – bijna midden op straat – locale snacks en fruit te proeven. 

Billy vraagt aan ons of winkel eigenaren als deze willen steunen in plaats van de 7/11 die je overal ziet. Je flesje water of snack bij een local kopen maakt voor hun echt verschil, voor de 7/11 natuurlijk niet. Dat wordt extra duidelijk op het moment dat het lieve oude vrouwtje alle snacks bij elkaar optelt met een rekenmachine die nog in de plastic verpakking zit. Zo kan ze hem nu gebruiken, maar misschien later ook nog verkopen. 

Aan de deze kant van de rivier is het leven stiller. Groene steegjes, kleine gezellige huisjes, pleintjes, spelende kinderen. Men maakt er veel van, met overduidelijk weinig. Katten en honden liggen ook hier overal rustig te chillen en zien er gezond uit.

Fietsen en scooters staan niet op slot. Sterker nog, de fietsen van Co van Kessel hébben niet eens een slot. Nou valt het felle geel ook aardig op, maar toch.. In Amsterdam zou ie weg zijn en zwart gespoten zijn nog voor je je koffie op hebt. Die vind je nooit meer terug. En hier laat men gewoon de sleutel in het slot van de scooter zitten, verschil moet er zijn.

Als we de fietstocht eindigen waar we hem begonnen zijn iets na 11.00 uur, zijn we het erover eens: Dit hadden we ECHT niet willen missen.

De rest van de dag en de volgende dag samengevat: Pad Thai, verse kokosnootjes, mango sticky rice, heel veel wandelen en sightseeing, beetje shoppen, elke dag een fantastische massage en proberen de jetlag niet te laten winnen. En dan.. weer vroeg op: 

Op naar Trat, de boot op, voor het langzame eiland leven.. Op naar Koh Kood.

Linkje naar het boek van Patrick is een affiliate linkje. Kost jouw niets extra’s maar als je iets via bovenstaande of deze link koopt levert het mij een mini percentage van de winst op van Bol.

  1. Door deze blog waan ik me bijna echt met jou in het zonnige Thailand 🌴 🥥 ☀️ thx thx

  2. Ow heerlijk zo even meegenieten en meteen tips opslaan voor mijn zoon die na zijn eindexamen naar Thailand gaat met vrienden. En moet zo lachen met die tour zou mij ook kunnen gebeuren maar gelukkig kwam je er op tijd achter. Geniet nog lekker.

  3. Heerlijk verhaal. Dank je wel.

  4. Wij gaan eind dit jaar! Ik ben al (en 20 jaar geleden)langere tijd in Thailand geweest, dus je verhalen zijn deels herkenbaar. Leuk om te lezen! En je tips sla ik zeker op.

    Geniet verder!

  5. Wat heerlijk meegenieten zo van jullie belevenissen. Net als bij je boeken is het net alsof we over je schouder meekijken.
    Kan niet wachten tot de volgende.

  6. Super leuk Lieke!

  7. Wat een prachtig begin van je “overwinterings” reis. We genieten mee

  8. leuk te lezen lieverd ! ‘ik reis met je mee’ dikke X

  9. Haha 😂 dit is echt een belevenis op zich. Van een jetlag die je hersenen in vliegtuigmodus laat staan tot een salade die je smaakpapillen in de fik zet, heeft wel wat weg van een achtbaan zonder veiligheidsgordel. 😅 En die fietstocht om 8 uur ’s ochtends? Hilarisch. Dit zou mij ook overkomen in slaapdronkenstand. Ik heb hardop gelachen bij je poging om levend door het verkeer te komen. Kortom, topverhaal, ik reis graag mee vanuit mijn veilige, niet-smeltende stoel! 🤪

  10. Heerlijk om te lezen, Enjoy

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Home Over Lieke Blogs
© Liekeschrijft.amsterdam 2025. Built by Bright Brands