Waarom ben ik zo? Kaassouffle en Ben & Jerry’s

Ik stuur bestie S een berichtje met dat ik trek in Ben en Jerry’s heb. Het enige juiste antwoord daar op is “haal dan!” En ze heeft natuurlijk gelijk (ondanks ik haar niet graag gelijk geef) Maar ik ben te lui om naar YabYum te lopen. YabYum?
YabYum was ooit de seksclub der seksclubs in Amsterdam gevestigd aan de Singel. Een sjiek de friemel bordeel zullen we maar zeggen. Just in case je dat niet wist, want YabYum was/is bekend. En was lekker aan de prijs.
Net als de sigarenboer die S en ik YabYum noemen die van alles en nog meer verkoopt. Voor absurde prijzen. YabYum prijzen. Vandaar zijn naam. Hoe ie echt heet? Geen flauw idee.
Beetje mini avondwinkel stijl, maar dan een schepje erbovenop kwa prijzen. Ze verkopen kattenvoer, crackers, kindersurprise eieren, tampons, condooms, toiletpapier (schuurpapier voor je anus voor de prijs van Page 20 laags met parfum.) Ben en Jerry’s en eigenlijk zo’n beetje alles wat je nog meer nodig kan hebben als iets-wat-mindere-huisvrouw zijnde. En hij is tot een uur of tien open. No shame in mijn oh-shit-even-snel-naar-YabYum-game!

Bestie S en ik zijn er niet heel trots op (misschien toch een heel klein beetje shame dan..), maar wel vaste klant. Omdat we het af en toe verdommen om he-le-maal naar de supermarkt te lopen die welgeteld 500 meter bij ons vandaan zit. Yabyum zit voor mij op 30 seconde lopen (nadat ik vier trappen af gegaan ben..). Tenzij ik op de hoek word aangesproken door een kletsgrage overbuurman… Dan duurt het een half uur en 30 seconden. Minstens. S duurt er ongeveer een minuut over. (We wonen bij elkaar in de straat)

Gewoon met een stalen bek afrekenen bij YabYum moet je ongeveer zo inbeelden:

“Een kindersurprise ei, een grote B&J en een kleine doosje bekvertrekkend zure Skittles… dat is dan zeventien euro en vijf en tachtig cent”

“Is dat kinderei van goud ofzo?” – dat denk je dan.. maar je zegt niks. Je betaald. Je loopt Yabyum uit en denkt met de buit in je hand:
“Ik ben er weer ingetrapt. Die vuile laaielichter…”
Je bent natuurlijk nergens ingetrapt, je gaat doelbewust veel te veel betalen omdat je te lui ben een paar honderd meter verder te wandelen. (En de supermarkt heeft die zure Skittles niet!)

Maar goed.. ik heb dus weer eens trek in Ben en Jerry’s .. Vraag me niet waarom want het is buiten serieus grafkoud! En ik heb de hele dag op het werk gefietst in de kou. Je zou eerder denken dat ik een warme choco wil met een bus slagroom ernaast. (Want let’s be honest er zit altijd te weinig slagroom op..) En een scheut Baileys erdoor. Maar oke ik ben nou eenmaal een beetje bijzonder en heb dus trek in Ben en Jerry’s.

‘‘Dan ijs bestellen” zegt ze.
”Waar?” is mijn antwoord. Want ik wil niet een hele pizza bestellen om er dan ook ijs bij te kunnen nemen. Ik heb net heel gezond een mega bord eten op en zit vol. (Voor toch zeker wel een half uur, mezelf kennende)
Maar deze vrouw heeft het volwassen leven dusdanig uitgespeeld dat ze PRECIES weet wat het minimale bestel bedrag is en hoe ik dat moet regelen. Ze noemt het restaurant en zegt dat ik er een kaassoufle bij moet bestellen.

Ik gooi ijs en een kaassouffle in mijn thuisbezorgd mandje. Zij zelf is Team Kroket. Maar de prijs daarvan is hetzelfde. (Kennis waar je iets aan hebt in het leven jongens!)
Ben en Jerry’s en een kaassoufle in mijn digitale mandje en hoppa: PRECIES het bedrag waarbij ze (gratis) komen bezorgen. Op de 5 cent!

“Waarom ben ik zo” stuur ik haar. Met een prinsscreentje erbij van het digitale winkelmandje.

We brabbelen nog een beetje heen en weer en ze stuurt me een filmpje van de warme deken op haar bank. Opgevouwen. Maar dat is niet zonder reden: Er boven op staat een pizza doos, en tussen de lagen deken in ligt nog een doos. Ze tilt de deken op in het filmpje. Ik pis zowat in mijn broek van het lachen:

Een doos vol met warme chocolade brownies. Ik stik zowat in mijn slok thee en lach zo hard dat Munk (mijn vierpotige harige terrorist en tevens de man des huizes) verschrikt op staat en de woonkamer uitloopt. Zou ie bang zijn voor de combinatie van zeehonden en ezel geluiden die ik produceer? Of zou ie gewoon denken “Ik wil hier niets mee te maken hebben, human”

“Waarom zijn wij zo” stuur ik naar bestie S.

Het antwoord daar op is een shitload aan gifjes.

Gelukkig duurt het frituren van de kaassoufle niet lang en de bezorger ken ik. Hij staat met een grote grijns op de trap. Ik voel bijna de neiging de situatie aan hem uit te leggen maar ik geloof dat ie me ook wel eens ijs en soep is komen brengen en dus op zich weet dat ik vreemde bestellingen doe.
De randjes van de kaassoufle zijn oud. Ik bedenk me weer waarom ik nooit meer een kaassoufle bestel bij deze tent. Maar goed. Ik breek de oude randjes eraf en brand vol liefde eerst mijn tong en daarna de rest van mijn mond aan de bloedhete kaasvulling. Precies zoals het hoort. Ik hou van kaassouffle!

De Ben en Jerry’s doet me denken aan toen Corona net in het land was. Ik stuurde Kinderei surprise uitpak en eet (en gooi met die speeltjes) filmpjes. En vriendinnetje Danielle stuurde filmpjes met mond vol ijs en zang filmpjes. Ik ben fan. Ben ik al 12 jaar trouwens. .
Facetimen was het nieuwe samen gezellig borrelen of lunchen (of gecombineerd)

Ik zit propvol na de halve bak. En gooi de rest in de vriezer. Dan heb ik midden in de nacht nog de optie om de bak ijs uit de vriezer te halen en verder te eten in bed. Eten in bed. Ik hou er van. Van korte duur want vervolgens liggen er kruimels in bed, of van die korrels van het deegje van de kaassouffle..of plakken er de volgende ochtend vermist geraakte m&m’s aan mijn kont (En ja ik heb ze gewoon opgegeten. Zo ben ik) Oh ook een topper: Sambal op je witte dekbed. Echt fantastisch. Ook leuk is je halve liter thee over jezelf en je dekbed heengooien. Ja.. Eten en drinken in bed is echt een van mijn ik-leer-er-nooit-van dingen.

De bak is nog maar net in de vriezer verdwenen en dan komt er een beetje verdriet opzetten.. Sinds Corona in town is zit bestie S vrijwel altijd binnen wegens flinke risicocategorie ellende. De zorgeloze wandelingen, terrasjes, lunches en dergelijk gevolgd door de zomerse ‘ga je mee naar yabyum’- avondjes lijken zo ontzettend lang geleden dat het even pijn doet.

Even een tripje down memory lane:
Allebei al ongeveer klaar om naar bed te gaan, en dan als twee tokkies de straat door. S die appt dat ze de deur uit loopt en dan een paar seconde later onder mijn balkon staat te bleren. Ik die met mijn fluffy slippers, ontplofte pluishaar, bhloos en ‘not today satan’ shirt boven een te grote groene joggingbroek de trap af ren. Of struikel. Want die fluffy slippers had ik allang weg moeten doen want ze vallen van ellende uit elkaar. Toch jammer als ik val, mijn nek breek en er op mijn grafsteen “Dead by fluffy slipper” komt te staan..

Maar goed:
Gierend van het lachen YabYum plunderen en dan natuurlijk even lekker zeuren over zijn absurde prijzen.
”Ik verkoop de helikopter wel” grappen we onderweg naar huis. Als het over geld dingen gaat maken we altijd grappen over dingen te verkopen die we niet hebben. We hebben allebei al tig helikopters verkocht. En de boot ook. Of we gaan weer op op vakantie van het geld van ome Jan. Zonder een ome Jan te hebben.
Wat mis ik die avonden als twee pubers gierend en knorrend al struikelend met de buit terug naar huis.

Ik mis het ontzettend. Ik hoop dat het leven snel weer normaal is. Want voor mij is dit niet het nieuwe normaal. Ik haat ‘het nieuwe normaal’ Zelfs met een mondkapje met bananenprint.

Terug naar die Ben en Jerry’s. Die is natuurlijk bij het online gooien van deze blog allang op.
Hebben jullie trouwens de smaak Poppin’ Popcorn al door de test gegooid? Ik wel. En ondanks dat cookiedough (in ijs en rauw, zie hier mijn ode aan het koekjes deeg der koekjes deeg winkels: Lets Dough It.) mijn favoriete smaak is ga ik wel af en toe even vreemd met gekarameliseerd ijs, met gezouten caramel swirl en popcorntjes met chocolaagje. Poppin’ Popcorn dus. En -het moet niet gekker worden- dit noemen ze light ijs! Er zitten minder calorieën in. En ik kan je dus oprecht zeggen: Daar proef je precies NIETS van.

Bi-zar vind ik dat. Want meestal als iets light is dan denk ik al snel “Mwahh”. Soms is het ook wel lekker, want dan is het minder zoet. (En ja ik weet dat zoetstoffen niet gezond zijn) Maar daar zit met ijs natuurlijk eigenlijk niemand op te wachten toch?

In ieder geval. Het moraal van dit verhaal is: Geniet. En zoek een bestie die je zonder schaamte direct stuurt hoe je een beker Ben en Jerry’s thuis kan laten bezorgen zonder dat je daar ook een pizza voor hoeft te bestellen. You need that in life. En ik ben eigenlijk wel benieuwd als jij wel eens eten laat thuisbezorgen, wat je gekste bestelling ooit is?