Al drie(en dertig) keer heb ik mezelf betrapt op mopperen op het feit dat er nog overal kerstlampjes en andere kerstversiering hangt door mijn geliefde Amsterdam.“Waarom halen ze die troep verdomme niet eens weg?”“Als ze nog langer wachten is het alweer bijna zomer en dan kunnen ze wel weer blijven hangen tot kerst” “Wordt je toch depressief van?”
Een kleine selectie van van mijn zeer subtiele uitspraken..
Dingen om op te mopperen als bovenstaande zijn eigenlijk te gek voor woorden… Maar hey why the fuck not, want waar moet ik anders over mopperen. Het weer misschien? Koud maar wel relatief veel uren zon. Op afgelopen nachtdienst na. Bibberen 2.0 in de regen en wind. En die zonnestralen slurpen, is toch eigenlijk best wel heel prima met een dikke sjaal om en een warme winterjas aan. Ik kan er zo van genieten dat ik dan probeer de kou te negeren. Juist omdat de kleine fijne dingen me zo intens blij en dankbaar maken. That’s just me. Maar nu gaat het even over mopperen.
Ik kan ook mopperen op mijn rooster, want nachtdiensten, slapen na m’n laatste nacht (dat noemen we slaapdag, maar feitelijk gezien ben je gewoon brak zonder feest en alcohol de nacht ervoor) Dan een hele dag vrij en meteen weer ochtenddiensten is ook niet echt fantastisch voor m’n bioritme. En niet voor m’n wallen. En ook niet voor m’n huishouden want ik ben al een belabberde huisvrouw. En als je met je brakke nachtdienst kop ook nog het huishouden en dergelijk moet doen.. Dan is de kans op boodschappen en koken klein, en de kans op Thuisbezorgd en pizza met kaneelbroodje erg groot. Maar met mij mopperen denk ik heel veel van mijn collega’s over hun rooster. Ook niet echt origineel dus. En ik heb wel een beetje medelijden met de planners op m’n werk want die doen het denk ik nooit goed in de ogen van anderen. Plus heb ik eigenlijk altijd lol in m’n werk ook als ik er rondloop met wallen tot m’n enkels en collega’s me subtiel vertellen dat ik de kleur heb van de muur… wit dus.
Mopperen is ook leuk op m’n kat. Die zijn haarballen gewoon op m’n bed achterlaat alsof het niets is. Of die denkt dat 5 uur ’s morgens een goede tijd is om me wakker te maken met zijn pootje op m’n hoofd. Als dat, en een natte neus met kriebelende snorharen, niet werkt dan kan je natuurlijk ook gewoon over m’n hoofd heen lopen. Hoezo subtiel?
En dan ontdekte ik vandaag, op mijn slaapdag een nieuw onderwerp om over te mopperen… Het idee voor deze mopper blog kwam door die stomme nog altijd hangende kerstverlichting maar dit gaf de doorslag:
Na m’n laatste nachtdienst zoals gewoonlijk paar uurtjes geslapen en daarna even ontbeten met bestie S. Ik kwam thuis met een reep Milka en een crunchy roll van Milky Way volledig klaar voor een avondje helemaal niks doen met Thuisbezorgd en Netflix. Ik hoor wat piano gepingel en kon het niet thuisbrengen. Ik luisterde nog even beter en hoorde een stem. Ik denk dat het zingen was. Ik woon in een appartement met alleen maar buren onder me (niet naast of boven me). Heel fijn. Er wonen een paar studentes in wisselende samenstelling. Soms vertrekt er weer eentje nadat er een paar weken lang schreeuwende ruzie is gemaakt. Dat is al een tijd niet gebeurd. De feestjes vielen ook mee de laatste tijd..
En toen was er ineens piano gepingel. En ‘zang’ … Bij bestie S woont een professionele piano speler boven haar. Gillend gek wordt ze af en toe. Ik snapte dat wel. Dat eeuwig durende gepingel…
Vol afgrijzen appte ik S in iets minder subtiele woorden dat ik karma iets misdaan moest hebben want m’n onderburen hadden een piano. EN er zong iemand mee. S belde me. Gierend van het lachen. Ik wilde niet lachen maar oke, ik lachte met haar mee. Tijdens het bellen ruimde ik nog maar even een haarbal op. Want in plaats van op bed bedacht meneer terreur dat op bank ook een goeie plek was voor een haarbal. Gelukkig op m’n plaid. Urenlang hoorde ik het piano gepingel aan. En ineens was het stil. Ik hoop dat het een eendagshobby is. Of dat het apparaat per ongeluk van drie hoog naar beneden valt op magische wijze. Het zal vast niet. Maar goed, gezien het amateuristische niveau heb ik in ieder geval hoop dat diegene die speelt gauw tot de conclusie komt dat dammen of schaken een betere nieuwe hobby is. Of anders dat een van de andere studenten ‘dr snel het huis uit werkt. Heb ik best een paar weken keiharde student-achtige ruzie overlast voor over.
Vecht elkaar vooral de tent uit dames. Niets mis met een goeie bitchfight. En sloop dan ook meteen die piano. Mochten er nou mensen meelezen die me een barbaar vinden en me vinden zeuren.. Klopt. En klopt. Dit is een mopperblog. Met zogenoemde first-world-problems om te mopperen. Gewoon omdat ik eigenlijk altijd vrolijk en positief ben. Ik maak deze blog af op maandag. Terwijl de zon naar binnen schijnt. Ik ga zo even wat wortels door mijn slowjuicer rammen, met een citroentje en een ietsje te oud sinaasappeltje. Ik begin de maandag vol goede moed en met vitamientjes. En ik sluit af met een kleine tip voor gemeente Amsterdam:
HET IS PRACHTIG WEER OM DE KERSTVERSIERING WEG TE HALEN!!
