Anticonceptie deel 3. Goed nieuws.

Ik schreef al twee blogs over anticonceptie. 

Deze

 een beetje over algemene anticonceptie ellende en met je beentjes wijd bij de gynaecoloog, en 

deze

 over het Implanon. Het hormoonstaafje wat je arm wordt ingeschoten maar wat bij mij er ook weer uit schoot aan de andere kant… Foutje in het beveiligingssysteem. Het ding moest dus weer terug geduwd worden, terug m’n arm in.

Oh the joy..

Dat was ergens begin 2017. Ik was zo’n beetje ten einde raad toen het Implanon eruit gehaald was (na een week kloten omdat hij uitstak en irriteerde en zelfs bleef hangen door m’n huid heen)en ik bibberend bij bestie S bij zat te komen met een kop thee en een wit weggetrokken grafkop met bijpassend wit drukverband om m’n arm. Na vele bezoekjes aan de gynaecoloog, vele gesprekken en probeersels was ik terug bij af. Het begon een paar jaar terug met het wegens omstandigheden moeten stoppen met de pil. Onderzoeken, pijn en shit-zooi waar ik het verder niet over ga hebben hier. Geen anticonceptie was geen optie. 

El positivo over here wist het even niet meer. Na het verwijderen van dat stomme Implanon (nee ik durfde niet voor een tweede keer Implanon inbrengen) weer terug naar de gynaecoloog: Alle problemen met hem op een rijtje gezet, afgevinkt wat we al geprobeerd hebben en wat sowieso geen optie is. Het was al zo lang geleden dat ik moest stoppen met de pil dat hij opperde weer een pil te proberen (De reden waarom ik toen moest stoppen was niet meer aan de orde gelukkig) Voor mij leverde de pil toentertijd ontzettend veel stress op, dus ik zei eigenlijk meteen: „nou nee, dat was ellende!” 

Op tijd nemen, had ik hem nou wel of niet genomen? Stopweek.. Moet ik nou vandaag of morgen weer beginnen met een nieuwe strip.. (Als je onregelmatig werkt en dus leeft maakt de pil die stress alleen maar erger. En voor mij met m’n wisseldiensten was het echt een stressfactor) En toen ik (gedwongen) stopte met de pil, knapte m’n huid zo op dat ik het eigenlijk ook om die reden niet zag zitten weer terug te gaan naar de pil.

Maar goed, ik was inmiddels wat jaren je zou het niet zeggen wijzer en ouder en met die paar grijze haren is er ook wat meer rust in m’n hoofd gekomen schijnbaar.

Daar gingen we weer, een nieuwe pil, met ander systeem  (minder hormoonschommelingen) dan voorgaande pillen en een ander hormoon. Het andere systeem werkte goed voor m’n geestelijk rust: 24 pillen en dan 4 dummies. Die 4 dummies vormen je ‘stopweek’ maar ze noemen het onttrekkingsbloeding omdat je niet echt heftig ongesteld wordt. Omdat je gewoon elke dag een pilletje uit de strip drukt (de dummies gooi ik weg) heb je een soort routine. Je hebt wel een paar stopdagen maar toch zit de pil in je systeem doordat je dus echt elke dag een pilletje uit de strip drukt. Elke dag van het jaar – routine. De strip is felgekleurd, valt lekker op in je badkamer en super overzichtelijk.  

“We gaan het gewoon proberen, zodra je merkt dat iets je niet bevalt, je hebt mijn nummer”   

De grappen over stempelkaarten en abonnementjes werden nog even gemaakt terwijl ik met recept voor de Yaz 24 + 4 de deur uit liep bij de gynaecoloog (die ik inmiddels gewoon bij z’n voornaam noemde)

Op naar de apotheek, die hem niet op voorraad had want het is geen erg populaire pil (hij is ook duurder dan bijv de microgynon) 

De eerste paar maanden vond ik het doodeng en hield ik m’n lijf nauwlettend in de gaten. Maar na een paar maanden kon ik eindelijk rustig ademhalen. Ik had rust in m’n hoofd door de routine van elke dag een pil uit die strip drukken, m’n huid was niet (extreem) onrustig en ik had verder geen fysieke klachten.  YES! 

Ondertussen spreek ik regelmatig vrouwen over anticonceptie problemen. Sommige die dichtbij me staan en waarbij ik echt meeleef met de ellende. Voor de mannen die nu denken “Het is maar een pilletje hoor”: FUCK YOU. BIG TIME. 

Echt, lieve mannen, ja oké, ik zei net fuck you tegen jullie maar please denk er eens over na wat voor een ellende je vriendin of vrouw elke maand (elke dag in sommige gevallen.. want je kan flink veel last hebben van zowel hormonen als ongesteld worden/zijn) doormaakt. Misschien wel omdat jij geen zin hebt om een rubbertje om je piemel te doen tijdens de seks. Of misschien hebben jullie al jaren geen kinderwens (meer) maar gebruikt je wederhelft anticonceptie omdat jij er geen knoop in wilt laten leggen.

“Dan wordt m’n mannelijkheid me ontnomen”

Die hoorde ik laatst toevallig nog. Nee heus niet, je ballen gaan er niet af, je komt gewoon klaar, alleen zitten er geen spermacellen die voor mogelijke babies kunnen zorgen in je kwakkie. Tijdens het schrijven hiervan word ik alweer een beetje boos over het gesprek wat ik dus laatst had. Of nou ja, het was eigenlijk geen echt gesprek te noemen. Iemand zei “Dan wordt m’n mannelijkheid me ontnomen” en daarop reageerde ik en toen viel het relatief snel stil. Maybe somehow lees je dit.. Misschien moeten we het er nog een keertje over hebben zonder dat ik honger heb en onderweg ben naar m’n avondeten. Dan ben ik ietsje liever

Want die ietsje te simpele gedachte (in mijn ogen) maakt dat de vrouw dus eigenlijk in alle gevallen de verantwoording moet nemen. Wat ik prima snap als je nog hartstikke jong bent en een kinderwens hebt en het feit dat er simpelweg (nog) geen anticonceptie voor mannen is.. Maar de man die vond dat zijn mannelijkheid hem werd ontnomen heeft een gezin, ECHT geen kinderwens meer en is ook niet pas 25 waarbij die ‘geen kinderwens’ nog kan veranderen in “Ja doet u mij nog maar een heel elftal” 

Anyhow. Ik raakte weer eens aan de praat over anticonceptie, en las online weer een verhaal over een vrouw die zo graag wilde stoppen met de pil om te kijken wat dat met haar lichamelijk klachten zou doen maar haar vriend vond het “belachelijk irritant” om dan een condoom te gebruiken. En een week daarna sprak ik een andere man die zei “Zo heel erg is een rubbertje ook weer niet toch”  

Hallelujah voor deze laatste man. 

Lieve mannen, neem de klachten van je vrouw/vriendin serieus. Misschien heb jij er ook nog wel wat aan want veel anticonceptie staat erom bekend dat je libido er niet hoger van wordt.  En nee daar zeg ik het niet om, maar mocht er een man zijn die dit leest (al vraag ik me überhaupt af of er iemand zit te wachten op deel drie over anticonceptie haha) en een beetje meer begrip zou kunnen hebben voor hormonen en alles wat de hele teringzooi met zich meebrengt. Please, heb een beetje begrip. 


IMG_6980

IMG_6980

Ik zeg niet alleen teringzooi omdat dat nou eenmaal mijn taalgebruik is, maar ook omdat het echt teringzooi is. Ik ben nu al een maand of 10 blij met mijn anticonceptie, maar er zijn zo ontzettend veel vrouwen nog zoekende naar wat werkt en de klachten zo minimaal mogelijk houdt. En zo veel klachten over anticonceptie in het algemeen dat ik vind dat er best wel meer over gepraat zou mogen worden. En voor de vrouwen, volgens mij had ik het in een van m’n vorige anticonceptie blogs ook al vernoemd: Mocht je vage gezondheidsklachten hebben, de dokter kan niks vinden en je hoort dingen als “Je bloed enzo ziet er goed uit hoor, je bent kerngezond” denk dan eens aan je anticonceptie. Overleg eens met je dokter om te kijken hoe je klachten reageren op een anticonceptie break. Als je dokter zegt dat je klachten niet linken met problemen met je anticonceptie, zoek vooral een second opinion en wees eigenwijs om het toch te proberen. (Niet alle anticonceptie mag (kan) je zomaar mee kappen of een break bij houden dus vandaar het overleg met de dokter!)

Als je tot het einde gelezen hebt – vooral voor mannen – petje af, trakteer jezelf op een biertje. Of een reep chocola. 

  1. Rake blogpost en hé ik kan er van beide kanten over meepraten. Als Remco gebruikte ik gewoon condooms, oa omdat de pil bij mijn partner problemen veroorzaakte. Ik zal mij onthouden van een stellingname over het al dan niet ontnemen van mannelijkheid, want ik ben feitelijk nooit een man geweest 😃. Maar als vrouw neem ik inmiddels twee jaar vrouwelijke hormonen tot mij (eerst in de vorm van de anti-conceptiepl, sinds juni van dit jaar in de vorm van pleisters. Zeker, het is troep voor je lichaam, dus als het even kan, kies dan samen een andere vorm van anti-conceptie. Helaas heb ik die keuze en ben ik tot mijn dood veroordeeld tot het slikken van…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Home Over Lieke Blogs
© Liekeschrijft.amsterdam 2025. Built by Bright Brands