Zoals ik al schreef was het wakker worden hier -op een heerlijk jetleg tijdstip van een uurtje of 06.00- heerlijk. Ik sloop muisstil de kamer uit en afgezien van vogels en het ruisen van de rijstvelden in de wind hoorde ik niks. Precies he-le-maal niks. Wat een heerlijkheid. Met S op vakantie begin ik de dag ook eigenlijk altijd met een earlybird duik in de zee. Ik denk dat ik de dagen die we hier in Bona Kubu in Canggu door gaan doorbrengen ga beginnen met early birden in het zwembad.
Omdat m’n buik niet in orde is ontbeet ik met twee droge geroosterde broodjes. En liet ik de verse watermeloen en ananas staan. Met pijn en moeite, want mijn liefde voor watermeloen is groot!
En nu, nog geen 10.00 uur. Lig ik lekker te chillen bij het zwembad terwijl broerlief aan het douchen is. Klaarmaken voor onze eerste hele dag in Bali. Op de planning staat het strand met wat toeristische omweggetjes ofzo. Batu balong, Echo beach of Old man’s beach.
Of misschien wel heel iets anders. Of allemaal.
As we speak schrijf ik verder op het strand.
Voor we daar aankwamen ben ik, lomp als ik ben, bovenop een van de vele “offers” gaan staan. Die offertjes zijn kleine bakjes, meestal van bananenboomblad gemaakt met van alles en nog wat erin. Bloemen, rijst, wierrook om maar iets te noemen. Maar ook koekjes, en bakjes soya saus.
Batu balong is het geworden.
Prima wel als je het mij vraagt. Heel basic, tentjes met surfboard verhuur en drinken. Waaronder verse kokosnoot. Ik wil het, en ik hoop dat m’n buik het ermee eens is dat ik er zo een ga bestellen.
Op m’n zonnebedje, inmiddels wel alleen nog met m’n beentjes in de zon (want teveel zon is slecht en het is warm), raken we aan de praat met een Nederlands stel. Die gaan even surfen en wij letten op hun spullen. Daarna gaan we op hun aanraden lunchen bij Old man’s. Nonchalante kleurige tent en ze schijnen op zondag goeie feestjes te geven!
Met een Bingtang (HET bier hier) en een enorme verse jonge kokosnoot (want mijn buik kan nog écht geen mojito’s handelen) speuren we de menukaart door. Eten. Helemaal mijn ding. En broerlief houdt er ook van gelukkig.
Alles is supervers, super smaakvol, en supergoed geprijsd!
We besloten via het strand naar Echo beach te wandelen. Aldaar een aantal tempels langs het strand. Geen echte mooie overigens, we zijn nog niet impressed om het zo te zeggen. Wat wel opvalt is dat je als ongestelde vrouw niet naar binnen mag. (🙄 het eerste wat ik denk ik “wie gaat dat controleren dan?!”) en ook niet zonder sarong. (Dat vind ik overigens logisch hoor)
Wat ik supermooi vond onderweg: een heel stuk zwart zand! En ook nog eens supersuperzacht. En als het nat was leek het wel glitters te bevatten. C, ik zal een kilo’tje voor je meenemen!
Black soul unicorn sand beach zou ik het noemen. Maar oke, dat ben ik.
Nog even door gelopen en toen was het tijd om wat te drinken. Bij Echo beachbar. Met een fenomenaal –10 punten voor dit woord– uitzicht met rotsen en mega hoge golven zitten genieten.
De rust werd twee keer onderbroken door een DVD verkoopmannetje. De eerste keer zat m’n broer erbij en dacht ik dat ik het niet goed verstond.. broerlief zei nog: “Well that escalated quickly” de tweede keer was ik even alleen:
“Dvd miss?” “No thank you..” “Valium, Xanax?”
Ik had wel een passend antwoord, maar gezien de omstandigheden heb ik maar gewoon een hoofdschuddende vriendelijke glimlach als antwoord gegeven. Het kan snel gaan, van een dvd’tje naar een xanax..
Daar, bij Echo beach bar, zaten we met een mega mooi uitzicht op de metershoge golven. Zonder Valium, zonder Xanax, helemaal dikke prima!
Toeristisch wandelingetje terug naar ons guesthouse. Met pitstop bij het toilet van hipstertent Bretelnut onderweg want oh-the-joy mijn buik is nog niet helemaal in orde…
Sorry hipsters!😣🤣
Ik ben nog even het zwembadje ingedoken, wat een heerlijkheid. Toen douchen en aankleden, en vis eten bij Koi.
Ook een hele prima tent. Voor vreetzakken is Canggu en omstreken echt een walhalla overigens.
Ik stortte tijdens het eten wel in, moe, misschien de jetlag, misschien m’n buik, misschien gewoon de heerlijke dag maar ik lag weer vroeg te pitten.
Dag 3 Ik werd dan ook weer vroeg wakker. Midden in de Bali-nacht. Gezellig even appen met S. En toen weer verder slapen.
De volgende ochtend was het wederom genieten. Een supersimpel ontbijtje werd weer geserveerd bij het zwembad. En m’n vers geroosterde broodje pindakaas (Skippy!) smaakte prima.
Ochtendduikje bestond uit 10 baantjes, en opdrogen in het zonnetje om te bedenken wat we vandaag eens zouden gaan doen.
De eigenaar van Bona Kubu legde ons “a fun and pretty shortcut” uit door de rijstvelden richting Berawang. Gewapend met een map net zo onduidelijk als de verkeersregels hier) gingen we op pad.
De fun shortcut was er eentje in de living on the edge categorie.Want overal reed er verkeer. Locals op scootertjes en lekker tuuuterend in de auto. En dat terwijl het op sommige plekken insane smal was. Google “shortcut Canggu” en je vind foto’s van auto’s en scooters in het rijstveld terug. 🤣Gecrashed.
Het leverde overigens wel prachtig uitzicht op op rijstvelden.
Onderweg kwamen we ook een mooi riviertje tegen genaamd “pretty poison” Broerlief wilde er niet in zwemmen. Flauw wel! Het zag er zo lekker helder uit… (NOT!)
We maakten een koffie/sapjes stop bij Hungry Bird -goeie naam wel- en eindigden bij Berawang Beach. Wederom metershoge golven. En dat als uitzicht gecombineerd met een lekker plekje in de schaduw leverde het ultieme zen gevoel op. Lekker eten erbij en voor broerlief een paar Bingtangs zo groot als twee normale bierflesjes op elkaar gestapeld later verkasten we naar het strand.
“Drink met je billen bloot melk uit een kokosnoot” en iets met “op een onbewoond eeeiheeeiland” heb ik nog onthouden van kinderen voor kinderen. Onbewoond is het hier op zeker niet, en m’n bikini heb ik maar aangehouden, maar shit.. wat een leven!
Broerlief ontpopt tot een ware fotograaf voor me:
Daarna zaten we dus helemaal klaar voor de zonsondergangen die zo mega mooi zouden zijn vanaf hier… maar toen kwam er een wolk, en die blies het verhaaltje uit. Oke doei.
Fast forward naar het avond eten. Deel een. Want avond eten doen we tegenwoordig ook maar gewoon twee keer.
Deel een was weer vis. Vis is zo insane lekker hier!
Toen bracht de manager van het restaurant -ja echt- ons naar het guesthouse terug.
Daar boekten we ons volgende verblijf. En toen gingen we nog maar een keer avond eten. Ofnouja, broerlief bestelde een stapel dumplings. Ik zeg het niet snel maar hou je vast, ga er voor zitten: Ik lust het niet! Gelukkig had ik een halve liter zwarte thee met verse aardbeien. En at ik het lekkerste lemon merengue taartje ever. De bodem was dun en crunchy, de dikke lemon laag was lemoncurd achtig maar echt lekker zuur en stevig. En de ook al zo dikke laag merengue was echt pure foodporn. Zacht van binnen, klein beetje krokant bovenop. Blije meid was ik kan ik je vertellen! Morgen gaan we nog een stuk halen. Broerlief, als je leest: dan weet je het alvast.
Voor nu gooi ik zo deze blog online en dan zien we het wel weer. Ps. Sorry al de opmaak lelijk is, de foto’s groot of wat dan ook. Maar bloggen op een iphone is niet ideaal.
2017 jaaroverzicht. – Lieke schrijft says:
[…] in Bali, dus excuses voor de slechte kwaliteit, maar je kan ze hier lezen: De reis en dag 1 Dag 2 en 3 Massage, villa en 3 x ontbijten Ubud & Eberhard (ook een stuk over Eberhard van der Laan) […]