Hulpverlenen en/of bakstenen ontwijken?

Een van de drukste diensten om te werken. Je familie en vrienden zijn thuis, in de stad, in een kroeg of waar dan ook hard bezig het nieuwe jaar in te gaan met een overvloed aan oliebollen, appelbeignets en champagne.Jij bent er niet. Dat maakt niet uit. Want toen je ooit solliciteerde wist je dat je geen negen-tot-vijf-en-lekker-vrij-met-de-feestdagen baan tegemoet zou gaan. De keuze was een bewuste. Je bent er dan wel regelmatig niet met de feestdagen maar je familie en je vrienden steunen je. Vermoedelijk ben je wel een paar vrienden kwijtgeraakt. Als je bij de politie werkt was er vast iemand die zo een bloedhekel heeft aan de politie dat je vriendschap langzaam (of met slagaderlijk tempo) doodbloedde.  En als je bij de brandweer of de ambulance werkt heb je vast ook vrienden zien gaan omdat ze het niet begrepen dat je alweer niet mee kon stappen. Of dat je na die zoveelste keer overwerk echt even wat tijd met je gezin/partner door wil brengen.

“Agh als je elkaar niet ziet kan je ook geen ruzie maken..” Toch? Ja. Die semi-grap vliegt regelmatig over de werkvloer. Maar toch is het best fijn om je loved ones te zien. Het is zelfs fijn om soms ruzie te kunnen maken.

Maar goed, je bent er dus niet met Oud en Nieuw. Met een beetje mazzel proost je met een plastic bekertje kinderchampagne. En een baksteen oliebol.  Gelukkig nieuwjaar! Je bent met mensen waar je na al die jaren zoveel om bent gaan geven en zoveel mee hebt meegemaakt, het is alsof je met je familie of vrienden bent.

Zonder dat beetje mazzel is de situatie anders. Je hebt het allemachtig druk en je hebt geen eens echt het besef dat 2016 is overgegaan in 2017. De portofoon/ mobilofoon op het standje van de schreeuwende vrouw bij de viskraam op de zaterdagmarkt. Je telefoon zit in je zak, en er zitten vast berichtjes tussen met “be safe” of “let op jezelf” die je nog niet hebt kunnen lezen, laat staan beantwoorden. Misschien ligt je privételefoon wel in je locker. Want je weet wat voor een dienst het is. Niet eentje waarbij men je spontaan komt vertellen hoe blij ze wel niet zijn met je aanwezigheid in ieder geval. Om het maar even zacht uit te drukken.

De cobra bommen vliegen je om de oren, letterlijk. Want dat is tegenwoordig grappig. “Gelukkig nieuwjaar kankerlijers” wordt er geroepen uit een groepje jeugd. (Jammer genoeg zijn ze niet zo heldhaftig te vertellen wiens zeer originele nieuwjaarswens dit is.) Zolang je enigszins je werk kan doen probeer je het vandaag maar te negeren. Je houd je maatjes in de gaten. Zolang het met ons allemaal goed gaat, we goed ons werk kunnen doen en weer veilig naar huis kunnen -met of zonder overwerk- dan is het allemaal ‘goed’.

Als hulpverlener is je vak bijna altijd hollen of stilstaan. Oud en Nieuw nachtdienst is een verbroederende dienst. Het is samen hollen. Brandweer, ambulance en politie heeft elkaar nodig. Politie kan geen (aangestoken) autobrand blussen, brandweer vervoerd geen (snuif-het-kalk van-de-muur-tot-je-out-gaat) onwellen en de ambulance vangt geen boeven (sterker nog, als de proleet die net een baksteen naar de brandweer smeet over een losliggend baksteentje struikelt en zijn prachtig stralende gebitje op de stoep tentoonstelt.. dan komt de ambulance traantjes drogen, tanden rapen en brengt hem ook nog naar het ziekenhuis)

Maar als hulpverlener is je vak NIET het terugkoppen van bakstenen, NIET het vakkundig ontwijken van vuurwerk en stenen terwijl je bezig bent met je collega te reanimeren. Ook het incasseren van vuisten en flessen ergens op je lijf of gezicht staat NIET in je taakomschrijving.  (Dat er voor de dienst veiligheidsbrillen en oordopjes worden uitgedeeld zou meer dan voldoende moeten zijn.  Volgend jaar allemaal een helm op misschien?) En als er dan hulp geboden moet worden aan een medehulpverlener, is het toch om verdrietig van te worden als je zelfs dát niet zonder tegenwerken van compleet krankzinnig geworden omstanders kan doen?

Zoals we bij ons op het werk (grappend en met gemaakt paniekerig stemmetje) roepen: “Het escaleert volleeeedig uit de klauwen”  Dat is dan humoristisch bedoelt.

Maar het is verdomme níet grappig meer. Het is echt te treurig voor woorden.  Elk jaar weer lees je dingen als “Handen af van onze hulpverleners” en elk jaar weer gaat het mis. Hulpverleners zijn mensen, lieve mensen. Ook al kan je je het misschien niet voorstellen wegens diepgewortelde (en totaal ongefundeerde) haat: Ook van hulpverleners wordt gehouden door hun vrienden en familie.

De politie schrijft bonnen, komt 9 van de 10 keer te laat (logisch want je belt pas als er iets gebeurd is en stel je bent flink in paniek (of je bent beroofd van je telefoon), dan duurt het nog langer voor je belt, nog langer voor de meldkamer goed je verhaal kan uitluisteren en een post jou kant op kan sturen en -jawel- nog langer voor ze (voor jou gevoel) veeeeeel te laat bij je aankomen.   De politie komt dus vrijwel altijd ’te laat’. Een heterdaadje is een cadeautje! Bedenk eens hoeveel bonnen je had kunnen krijgen als ze altijd voor alles wat je verkeerd deed automatisch op de deurmat vielen? Genoeg om je billetjes een jaar mee af te vegen waarschijnlijk. Want niemand is heiliger dan de paus kwa het maken van overtredingen. Ik rij zelf regelmatig door rood. Ik kijk goed om me heen zodat ik niet iemand aanrij, of niet aangereden word. Krijg ik een bon -ja ook ik krijg ze- dan bijt ik op m’n wang en denk ik “Oke Liek, die heb je verdiend”  En dan baal ik. Net als jij. Want het is zonde van het geld. Maar goed, die ingebouwde angst (want uh oh straks krijg je een bon) en haat (want de politie moet je gewoon standaard haten, ze doen vrij weinig goed en zijn allemaal vroeger gepest en nemen nu wraak enzo) Oke. Ergens ‘begrijp’ ik het wel. Ik denk ook dat bijna iedereen die bij de politie werkt bewust is van het feit dat je er niet bent gaan werken om ontzettend geliefd te zijn door de Nederlandse burgers. Dat de haat soms zo beangstigend groot, heftig en vooral ongefundeerd is, dat besefte je je vast bij de sollicitatie niet. Maar zullen we maar wegschrijven als ‘kleinigheidje’. Maar: Er is werkelijk geen EEN reden om de brandweer of de ambulance te haten. De mannen van de brandweer gaan het brandende pand -dat zelfde pand wat jij net gillend hebt verlaten- om je kat/kind er nog uit te halen. Ze proberen te voorkomen dat jouw auto ook vlam vat terwijl ze de auto van je buurvrouw aan het blussen zijn.  Ze komen niet om je het leven zuur te maken.  Tenzij jij net die auto van de buurvrouw in de fik gestoken hebt bij wijze van vreugde vuurtje… Dan blussen zij je vreugde vuurtje.  Zuur. Zuur dat je dat nodig vind. Het in de fik steken van zaken die niet van jou zijn.  Veel mensen weten niet dat ook de brandweer ontzettend veel reanimaties doet.  Als er 112 gebeld wordt voor een reanimatie wordt er standaard ambulance, politie en brandweer gestuurd. Omdat tijd cruciaal is bij reanimaties. Laat de brandweer zijn werk doen. Of dat nou brand blussen, vakkundig een slachtoffer van een verkeersongeval uit de auto ‘knippen’ of een reanimatie is.   Zelfde geld voor de ambulance. Vergeet niet dat ook jij in paniek kan opbellen.. Omdat je vriend, vriendin, moeder, buurman of kleine zusje ineens geen adem meer lijkt te halen.   Of omdat je buurman bloed kotst en in doodsangst bij jou op de deurbel drukt. Of misschien verga je zelf wel ineens van de pijn in je borst en ben je compleet in paniek. Of val je ontzettend naar van de trap en ligt je linker been ineens achter je rechter oor.

Stel je voor … je belt 112, je verteld je noodsituatie en je hoort aan de andere kant van de lijn: “Sorry, de ambulance kan niet komen om uw partner te reanimeren. Er heeft net iemand een stoeptegel door het voorruit van de ambulance gegooid. Hierdoor zijn ze tegen een lantaarnpaal gereden en bekneld geraakt. De brandweer kan dus ook niet komen want die is bezig de ambulance chauffeur uit de auto te knippen..”

Nou zal dat gesprek nooit gevoerd worden, en heb ik het even overdreven, want al moet er een ambulance uit een compleet andere regio komen, hij komt eraan. En dan zal de stem die de telefoon opneemt als jij in paniek 112 belt je telefonisch zo goed als het kan gaan vertellen hoe je zelf alvast de reanimatie kan starten. En je te proberen te kalmeren..

112, daar red je levens mee. Laat de hulpverleners hun werk doen en blijf met je handen van ze af.

Zo niet: Asjeblieft meneer of mevrouw de rechter, zet die roze -goedgelovige- bril af: GEEF DAT TUIG DE MAXIMALE STRAF! Niet schoffelen, niet schoonmaken in het bejaarden tehuis. Geloof asjeblieft die zielige jankverhalen over een moeilijke jeugd niet.  Trap niet in krokodillentranen en laat die advocaat met pleidooi over hoeveel drugs en/of alcohol zijn cliënt gebruikt heeft je er niet van weerhouden daadkrachtig te straffen. Sta ACHTER de hulpverleners. Zij staan voor de burgers.

Onacceptabel zegt van der Steur. Nou denk ik persoonlijk dat van der Steur meer heeft aan daden dan aan woorden op het moment.. Dubbel zo hoge straffen gaan er geëist worden voor de incidenten tijdens de jaarwisseling door het OM.  (Dat dit alleen tijdens de jaarwisseling geëist gaat worden vind ik enigszins vreemd, maar goed.  Elk begin is er een.)  Dit mag gewoon niet met laffe strafjes worden afgedaan!